Σιτάρι για την γη, ζάχαρη για την γλυκύτητα του Παραδείσου, σταφίδα για την
Άμπελο (Χριστό), μαϊντανό για την ανάπαυση, σουσάμι για το σώμα, ρόδι για την
λαμπρότητα του Παραδείσου, κανέλλα για την ευωδία και αμύγδαλα για την ζωή!
Δεν χρειαζόμαστε μία και μοναδική μέρα για να θυμηθούμε, να αγαπάμε και να
τιμήσουμε τους αγαπημένους μας που έχουν φύγει από τη ζωή! Η παρουσία τους
είναι παντού γύρω μας σε κάθε μας στιγμή! Αυτό άλλωστε γίνεται φανερό αν
ακούσεις τις ιστορίες των τροφίμων, ο καθένας από τους οποίους έχει να διηγηθεί
ξεχωριστές στιγμές με φίλους, συγγενείς, συντρόφους, γονείς που έχουν χαθεί… Η
απώλεια αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ζωής μας και ιδιαίτερα των ατόμων που
διαμένουν στο γηροκομείο. Για τον λόγο αυτό, το Ψυχοσάββατο αποτέλεσε για εμάς
ευκαιρία συνεύρεσης, συζήτησης και μοιράσματος! Τιμήσαμε την παράδοση
φτιάχνοντας κόλλυβα υπό την καθοδήγηση της κυρίας Βικτώριας, ακούγοντας
ψαλμούς και ανάβοντας κεράκια. Ο σεβασμός για τα πρόσωπα που έχουν φύγει ήταν
διάχυτος στην αίθουσα. Συμμετείχαν στην διαδικασία ακόμη και άτομα που δεν
κατεβαίνουν από τα δωμάτιά τους. Πέρα από τις προσωπικές ιστορίες του καθενός,
τιμήσαμε και μία συλλογική μας εμπειρία, τους ανθρώπους που διέμεναν στο
γηροκομείο και πια δεν βρίσκονται κοντά μας. Ας είναι αυτή η μέρα, ημέρα
μοιράσματος της αγάπης και διήγησης ιστοριών για του ανθρώπους που αγαπάμε!
Καλή ανάπαυση να έχουν!
ΥΠΕΡ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ
